William Cobbing gaat interactie aan met zijn directe omgeving. Hij wil de fysieke band tussen mens en zijn omgeving onder de aandacht brengen.

Zo gebruikt hij verschillende elementen om lichamen te laten versmelten met hun architecturale omgeving. De figuur in de foto wordt een zuil, maar ook geeft Cobbing muren en mensen gemeenschappelijke ledenmaten.

De kunstenaar verbindt in het werk lichamelijke elementen met een niet-menselijke omgeving en laat ze één worden. Cobbing weet een dagelijkse omgeving een gevoel van absurditeit mee te geven. Het werk van Cobbing bestaat uit verschillende media, van installaties en performances tot sculpturen. Hij studeerde in Nederland aan de Ateliers in Amsterdam.

 

Bpdkantoorenkunst 12