William Cobbing gaat interactie aan met zijn directe omgeving. Hij wil de fysieke band tussen de mens en zijn omgeving onder de aandacht brengen. Zo gebruikt hij verschillende elementen om lichamen te laten versmelten met hun architecturale omgeving. In dit werk, Column, wordt de figuur in de foto een zuil, maar in andere werken geeft Cobbing bijvoorbeeld muren en mensen gemeenschappelijke ledematen.
Cobbing verbindt in zijn werk lichamelijke elementen met een niet-menselijke omgeving en laat ze één worden. Hij weet een dagelijkse omgeving een gevoel van absurditeit mee te geven. Het werk van Cobbing bestaat uit verschillende media, van installaties en performances tot sculpturen.